جهنمي شدن کودک بي گناه بخاطر گناه پدر و مادر! (1)

به قلم مدیر سایت
عاقلانه نیست که یک نفر گناهی را مرتکب شود اما دیگری را مجازات کنند لذا قرآن کریم می فرماید: «لَا تَزِرُ وازِرَهٌ وِزْرَ أُخرَى‏؛ هیچ کس بار (گناه) دیگرى را بر دوش نمی کشد». (سوره های انعام، آیه 164 و اسراء، آیه 15 و فاطر، آیه 18 و زمر، آیه 7)

اما کتاب صد در نثر تصریح می کند که طبق دین زرتشتی کودکانی که می میرند در صورتی که پدر و مادر آنها جهنمی باشند، کودک نیز وارد جهنم خواهد شد!

در این کتاب می خوانیم:
«در دین (زرتشتی) گوید که روان کودکان بروان پدر و مادر رود و اگر پدر بهشتی باشد با وی ببهشت شود. اگر دوزخی باشد بدوزخ رسد. اگر مادر بهشتی باشد با وی ببهشت رسد و اگر دوزخی بود با وی بدوزخ رسد». (صد در نثر، ص 36، درِ چهل و هفتم)

البته در ادامه توضیح می دهد که اگر سروش یشت را بخوانند، چنین اتفاقی نخواهد افتاد. لازمه این سخن آن است که اگر کسی بلد نبود یا کسی پیدا نشد آن را بخواند، چنین اتفاقی خواهد افتاد یعنی کودک بی گناه به خاطر گناه پدر و مادر به جهنم خواهد رفت.

بله اگر عکس این قضیه بود، در بعضی مواقع منطقی است. یعنی اگر فرزندی جهنمی شود و پدر و مادر نیز به جهنم بروند البته در صورتی که جهنمی شدن فرزند به دلیل بد تربیت کردن والدین باشد.

نکته دیگر آنکه برخلاف بعضی موارد که صد در نثر تذکر می دهد که فلان اعتقاد برای زرتشتیان پیشین است، عبارت در اینجا به گونه ای است که نشان می دهد در زمان تدوین کتاب، همچنان چنین اعتقادی پابرجا بوده است.

صد در نثر ص 36 در چهل و هفتم