نمونه هايي از شيوه هاي شکنجه و جنايت در زمان ساسانيان

نمونه هایی از شیوه های شکنجه و جنایت در زمان ساسانیان" width="90" onload="ResetWH(this,470);"/>به قلم آرتور کریستن سن
آرتور کرستین سن در کتاب ایران در زمان ساسانیان انواع شکنجه ها و جنایت ها در زمان ساسانیان را ذکر کرده است. نظر به طولانی بودن آن قسمت از کتاب، خلاصه ی آن را می آوریم:
ـ هلاک ساختن همه ی خویشاوندان، به سبب جرم یک نفر.
ـ حبس در مکانی غیر مطبوع و رها ساختن تعدادی جانوران موذی در آن مکان. گاهی مسیحیان با دست و پای بسته در سیاه چال می انداختند و تعدادی موش را با آنها همراه می کردند. جانوران گرسنه محکومین را پس از آزار و رنج متمادی پاره می کردند 
ـ حبس در قلعه ی فراموشی. قلعه مستحکمی واقع در خوزستان به نام انوشبرد یا قلعه فراموشی بود؛ زیرا نام زندانیان و حتی نام آن مکان را کسی نبایستی بر زبان براند.
ـ فرو کردن میل سرخ در چشم محکوم یا ریختن روغن گداخته در چشم.
ـ ساییدن تن مجرمین در زیر پای فیل.
ـ آویختن زندانیان با انگشت بنصر (انگشت چهارم از طرف شصت).
ـ واژگون ساختن و گاه واژگونی با یک پا و تازیانه زدن.
ـ ریختن سرکه و نمک روی زخم.
ـ قطع کردن یک یک اندام ها.
ـ کندن پوست سر.
ـ کندن پوست صورت از پیشانی تا چانه.
ـ کندن پوست دست و پشت.
ـ ریختن سرب گداخته در گوش و چشم.
ـ کندن زبان. 
ـ سوراخ کردن گردن و بیرون کشیدن زبان از آنجا.
ـ فرو کردن جوال دوز در چشم و در تمام بدن.
ـ دائم ریختن سرکه و خردل در دهان و چشم و بینی تا مرگش فرا رسد.
ـ کندن گوشت تن محکوم با شانه ی آهنین. برای افزایش درد و شکنجه، بر استخوان های نمایان، نفت ریختن و آتش زدن.
ـ اعدام بر روی خرمن هیزم که بر آن نفت ریخته و مهیای آتش گرفتن بود.
ـ به کارگیری شکنجه ی معروف به «نه مرگ». به این صورت که جلاد به ترتیب انگشتان دست و انگشتان پا و بعد دست را تا مچ و پا را تا کعب و سپس دست را تا آرنج و پا را تا زانو و آنگاه گوش و بینی و عاقبت سر را قطع می کرد.
ـ افکندن اجساد اعدام شدگان نزد حیوانات وحشی.
ـ با وعده ی آزادی یا استرداد اموال مضبوطه، وادار ساختن مسیحیان به اعدام هم کیشان خود.
ـ گرسنگی دادن در بیابانی دور و بی آب و علف تا جان سپارد.

منبع:
ایران در زمان ساسانیان، آرتور کرستین سن (درگذشت: 1945 م)، ترجمه: رشید یاسمی، تهران، دنیای کتاب، چاپ ششم، 1368 ش، ص 410 ـ 423