زن به معناي کالا در نگاه زرتشتيان در گذشته

گذشته" width="90" />به قلم دکتر محمودرضا افتخارزاده
«در دوران دینی (زرتشتی)، زنان نوعی کالا بودند و بر آنان اصل مالکیت و انحصار مترتب بود. بر این اساس زنان احتکار می شدند، مبادله می گردیدند، به قرض داده می شدند، فروخته می شدند، به خارج از کشور صادر می گردیدند.
در میراث دینی دوران تاریخی، به ترتیب: مال و کالا و چارپای ماده و زن در کنار هم قرار گرفته اند…
در روزگار بلند ساسانی، زنان مانند گندم و غلات و حبوبات و حیوانات اهلی احتکار می شدند و اشرافیت و روحانیت و حاکمیت سیاسی ساسانی حرمسراهای بسیار داشتند». (ایران، آیین فرهنگ، ص 362)

ایران آیین و فرهنگ، ص 362