دادن دختر پانزده ساله به موبد براي کفاره گناه!

به قلم مدیر سایت
نظر به قداست سگ در میان زرتشتیان در گذشته، اگر کسی سگ آبی را می کشتکفاره های سنگین برای جبران گناه، در وندیداد (بخشی از اوستا) تعیین شده بود. یکی از کارهایی که کشنده ی سگ باید انجام می داد یک دختر پانزده ساله با جهیزیه به ازدواج یک موبد در آورد. از ساختن اینگونه احکام، چه می فهمیم؟!
عبارت وندیداد (ج 3، ص 1433 ـ 1434 فرگرد 14، ش 15، ترجمه هاشم رضی):
«یک دختر درست (بدون عیب) عروسی نکرده را (با مرد جفت نشده)، برای مردانِ اَشو با راستی، با پرهیزگاری برای (آمرزش) روان، به کفاره واگذارد.
ای دادار کدام یک (باشد) آن دختر؟
آن گاه گفت اهورامزدا:
خواهر یا دختر، یا (دختری) با نام (خود را) با گوشواره (= جهیزیه) پس از پانزده سالگی (پانزده سال تمام شده باشد) برای مردان اَشو، با احساس زنانگی (که دختر داشته باشد) به عروسی دهد».

وندیداد، ج 3، ص 1433

وندیداد، ج 3، ص 1433