- يک زرتشتي واقف زميني براي مسجد و حسينيه
- خيانت کوروش!
- تمدن ايرانيان پيش از هخامنشيان
- چاپ دوم کتاب راه راستي
- ازدواج با محارم ميان زرتشتيان قابل انکار نيست
- نقد فرهنگ ايراني: احترام و امکاناتِ ويژه براي مديران
- عالمان شهيد پرور
- اعدام اين زنان زرتشتي
- نقد فرهنگ ايراني: غيرت پدر زن!
- خويدوده نه به معناي سرپرستي محارم است و نه ازدواج فاميلي
آخرین مطالب
امکانات وب
برخی تصور می کنند که تنها ایرانی ها زرتشتی بوده اند در حالی که به گواهی تاریخ، عرب هایی در صدر اسلام در عربستان و شاید در جاهای دیگری چون یمن نیز زرتشتی بوده اند. دکتر زرین کوب می نویسد:
«دیانت زرتشتی نیز در بین اعراب دیده می شد. از جمله گویند زراره بن عدی و اقرع بن حابس آیین مجوس داشته اند و البته ارتباط با ایران و با یمن که خود از تأثیر ایران برکنار نبود می توانست از اسباب آشنایی اعراب با این دیانت باشد. چنانکه از تأثیر همین گونه روابط بود که در مکه در برابر آنچه محمد از سرگذشت پیغمبران کهن نقل می کرد نضر بن حارث حکایت رستم و اسپندباد را که ظاهرا در حیره آموخته بود نقل می کرد.» (تاریخ ایران بعد از اسلام، ص 233)
حدیث زیر نیز می تواند مؤید دیدگاه فوق باشد:
«اهل مکه به پیامبر اسلام(ص) پیام دادند که: از ما جزیه بگیر و اجازه‌ی پرستش بتها را به ما بده.
پیامبر(ص) فرمود: تنها از اهلکتاب جزیه میپذیرم.
اهل مکه گفتند: میگویی فقط از اهل کتاب جزیه میگیری اما چرا از زرتشتیان هَجَر (مکانی نزدیک مدینه) جزیه را قبول کردی؟!
پیامبر فرمود : زرتشتیان پیامبری داشتند که او را کشتند و کتابی داشتند که آن را به آتش کشیدند. کتاب پیامبرشان بر دوازده هزار پوست گاو نوشته میشد.» (کافی، ج 3، ص 567 ـ 568، ح 4)
متن عربی حدیث:
سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّه7 عَنِ الْمَجُوسِ أکانَ لَهُمْ نَبِی؟ فَقَالَ: نَعَمْ أمَا بَلَغَک کتَابُ رَسُولِ اللَّه(ص) إِلَی أَهْلِ مَکهَ أَنْ أَسْلِمُوا و إِلَّا نَابَذْتُکمْ بِحَرْبٍ فَکتَبُوا إِلَی رَسُولِ اللَّه(ص) أَنْ خُذْ مِنَّا الْجِزْیهَ و دَعْنَا عَلَی عِبَادَهِ الأَوْثَانِ فَکتَبَ إِلَیهِمُ النَّبِی(ص): أَنِّی لَسْتُ آخُذُ الْجِزْیهَ إِلَّا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ فَکتَبُوا إِلَیه یرِیدُونَ بِذَلِک تَکذِیبَه زَعَمْتَ أَنَّک لَا تَأْخُذُ الْجِزْیهَ إِلَّا مِنْ أَهْلِ الْکتَابِ ثُمَّ أخَذْتَ الْجِزْیهَ مِنْ مَجُوسِ هَجَرَ فَکتَبَ إِلَیهِمُ النَّبِی(ص): أَنَّ الْمَجُوسَ کانَ لَهُمْ نَبِی فَقَتَلُوه و کتَابٌ أَحْرَقُوه أتَاهُمْ نَبِیهُمْ بِکتَابِهِمْ فِی اثْنَی عَشَرَ أَلْفَ جِلْدِ ثَوْرٍ.
تاریخ ایران بعد از اسلام، ص 233
